четверг, 20 декабря 2012 г.

Օդից չեմ գրում, գիտեմ՝ ինչ է խանդը, զգացել եմ, հաղթահարել եմ


          Դու, նա, ես, մենք   բոլորս   ծանոթ  ենք, նույնիսկ  առնչվել ենք  այդ հիվանդ, մեծ մարմնում փոքր հոգի  ունեցող, այդքան հոգնեցնող, դաժան և մեծ օգնության կարիք ունեցող մարդ երևույթին: Հիմնականում նրա դեմքը  սև է, չէ,  կարմիր  կամ էլ պարզապես՝ գունատ: Աչքերն անկախ գույնից, մեծությունից, միշտ արյունով  լցված  անվստահ վազվզում են քթից դեպի աջ և ձախ՝ փորձելով գտնել պատասխանները բոլոր այն կասկածանքների, որոնց պատճառով նա հիվանդ է: Այդ հիվանդության բնույթն է էդպիսին՝  նա բոլորին հավատում է, բայց ոչ մեկին չի վստահում: Դա մարդուն ոչ արժանի զգացում է,  մարդկանց փտած նախասիրությունների, երբ սեփականատիրոջ իրավունքով հիվանդությունը գրոհում է զգացմունք, բարություն, ազատություն արժևորող մարդու վրա՝ փորձելով կախվածության մեջ պահել: Դա ողորմելիի կիրքն է, որը միշտ կորցրել է ու վախենում է բացահայտումից: Ապրելու  անբաժանելի  մի մասնիկն է, հիմքն է սիրո, եսասիրության և ատելության: Հասունանում է կամաց ու աննկատ՝ վերափոխվելով չափավորությունից բնավորության , բնավորությունից էլ՝ հիվանդության:
           Խանդ.վախի մի տեսակ է, որն իր թուլությունից, անտաղանդությունից, ստահոդությունից, չկամեցողությունից , ազատության վայելքից վախենալով ուզում է տիրել այն բոլոր լուսավոր, լավագույն մարդկային արժեքներին՝ բավարարելով իր մեջ նստած Էգո անունով ճիճվին: Ու  նա իմ, քո, մեր մեջ  էլ հաստատ կա, պարզապես հնարավորության սահմաններն են տարբեր: Օդից չեմ գրում, գիտեմ՝ ինչ է խանդը, զգացել եմ, հաղթահարել եմ:Սիրում եմ իմ ընկերներին,  ապրում եմ  նրանց համար ապրեցնելով ինձ, անհանգստանում եմ, իհարկե, խանդում եմ ՝ փորձելով չանցնել չափավորի սահմանը, որովհետև երջանիկ եմ, երբ երջանիկ են ընկերներս, ազատ եմ, երբ ազատություն եմ պարգևում, իմ ընկերները իմ պարգևներն են, որովհետև խանդս չափավոր է:          
 

2 комментария:

  1. Շատ լավ է ,Շահանե ջան, անկեղծ ապրես:

    ОтветитьУдалить
  2. Imacir--- es naxancum em qez,xandum em qez,sirum em qez,atum em qez,karotum em qez,pntrum em qez,sirum em sirum em sirum em sirum em sirum em QEZ.

    ОтветитьУдалить